Bazı anlar aklımdan hiç çıkmıyor...Babamın kül tablasını kırdığım zaman parçaları elimle birleştirmeye çalışışım,ilk alaturka tuvalete girişim ve annemin okula aceleyle taşıdığı yedek külotlu çorap,5 yasında tum cesaretimle aşkımı ilan edişim ve ilk reddedilişim,kilyos plajında kayboluşum,annemin gözyaşlarıyla bana sarılışı,kardeşimi hastane odasında ilk görüşüm,yan odadan duyduğum mermere çarpma sesi ve sessizlik ,bağlamayı beceremediğim lacivert ortopedik ayakkabılarım ve diş tellerim,anaokulu servis şöförünün ettiği küfür ve anlamını sorduğum anki annemim yüz ifadesi...

Bende iz bırakan anları,kareleri,beynimde beliren görüntüleri,çizimleri paylaşmak istedim.Umarım keyif alırsınız siz de. Görüşmek üzere...